تولید گرانول
گرانول های پلاستیکی گلوله های پلاستیکی کوچکی هستند که در ماشین های قالب ریزی و سازه های مختلف پلاستیکی شکل می گیرند و به انواع مختلف قطعات تبدیل می شوند.
دستگاه های قالب گیری پلاستیک (شامل انواع خطوط اکستروژن و تزریق و غیره) به گونه ای طراحی شده اند که ورودی های آنها به بهترین شکل مانند توپ های پلاستیکی کوچک شکل می گیرد.
مواد پلاستیکی بازیافت شده که آسیاب شده و دارای ورق یا گوشه های تیز هستند به راحتی در قایق ورودی این ماشین ها قابل استفاده نیستند و البته زمان اختلاط به دلیل اندازه آنها همیشه یکنواخت نیست. آنها ترکیب غیر یکنواخت دارند.
بنابراین مصرف کنندگان این مواد ترجیح می دهند موادی مانند مواد اولیه جدید را به صورت گرانول یا گلوله های پلاستیکی کوچک خریداری کنند که این کار با خطی به نام خط تولید گرانول انجام می شود.
این خطوط به دو روش کار می کنند:
روش اول: خطوط تولید گرانول رشته ای
تولید دانه های رشته ای که ساخت آنها راحت تر است و معمولاً در ایران مورد استفاده قرار می گیرد ، روشی است که پلاستیک ها پس از ذوب شدن در اکسترودر به داخل رشته ها ذوب می شوند و از طریق فیلترهای فلزی عبور می کنند. آنها یک استخر آب را درون یک آسیاب کوچک عبور داده و پس از خرد شدن خشک می کنند.
روش ساده است اما دانه های تولید شده شبیه به گرانول مواد اولیه نیستند و دارای گوشه های تیز و خرده های پلاستیکی هستند.
خود خط نیز ناپایدار است و رشته ها به طور مداوم بریده می شوند و به یک عملگر تمام وقت احتیاج دارند.
روش 2: خطوط تولید گرانول خشک
در این روش پلاستیک های خرد شده پس از ذوب شدن در اکسترودر از سوراخ های ریز خارج می شوند و از داخل فیلتر عبور می کنند و با یک تیغه که با سرعت زیاد برش داده می شود به روشی مشابه ذوب می شوند. در عین حال توسط مکنده مکنده شده و با عبور از مسیرهای لوله خنک و خشک می شود. سپس با وارد شدن به مخزن بزرگتر ، فشار افت می کند و در نتیجه افت فشار گرانول های سنگین تر به قسمت زیر مخزن می افتند و هوا از آن بیرون می آید.
ماشین آلات آن نیاز به دقت بیشتری دارند و در قسمت های مختلف آن باید از کنترل از راه دور استفاده شود ، در کل قیمت این خط بالاتر است اما گرانول های تولید شده بسیار شبیه به خریداری شده از پتروشیمی ها و خود خط تولید در آن زمان هستند. کار کاملاً پایدار است.