پیگمنت چیست
پیگمنت ها نامحلول هستند و به عنوان ذرات ریز محلول بلکه به عنوان ذرات ریز مخلوط شده با یک مایع نیز استفاده می شوند. عموماً از همان پیگمنت ها در رنگ های روغن و آب ، چاپ جوهر و پلاستیک استفاده می شود. پیگمنت ها ممکن است ارگانیک باشند (به عنوان مثال حاوی کربن) یا معدنی نیستند. بیشتر رنگدانه های معدنی سبک تر و طولانی تر از رنگهای آلی هستند. رنگدانه های ارگانیک ساخته شده از منابع طبیعی قرن ها مورد استفاده قرار می گرفتند ، اما بیشتر رنگدانه های مورد استفاده امروزه یا مواد آلی معدنی یا مصنوعی هستند. رنگدانه های ارگانیک مصنوعی از تار ذغال سنگ و سایر پتروشیمی ها به دست می آیند. رنگدانه های غیر آلی با واکنش های شیمیایی نسبتاً ساده - بخصوص اکسیداسیون - ساخته می شوند یا به طور طبیعی به عنوان زمین یافت می شوند.
پیگمنت های معدنی شامل پیگمنت های سفید مات است که برای تهیه کدورت و درخشان تر رنگ های دیگر استفاده می شود. مهمترین عضو کلاس دی اکسید تیتانیوم است. پیگمنت های کشنده سفید برای کاهش هزینه ها یا بهبود خواص آنها به رنگ اضافه می شوند. این کلاس شامل کربنات کلسیم ، سولفات کلسیم ، سیلیس دیاتومه (بقایای موجودات دریایی) و آجرهای چینی است. رنگدانه های سیاه در درجه اول از ذرات کربن ساخته می شوند. به عنوان مثال ، از رنگ سیاه کربن برای رنگ کردن جوهر سیاه استفاده می شود. رنگدانه های اکسید آهن باعث بوقلمون (زرد-قهوه ای) ، سینا (نارنجی-قهوه ای) و مات (قهوه ای) می شوند. ترکیبات خاصی از کروم برای تهیه سبزیجات زرد ، نارنجی و کروم استفاده می شود ، در حالی که ترکیبات مختلف کادمیوم زرد ، نارنجی و قرمز را روشن می کند. آهن ، یا آبی پروسی و ماوراء بنفش آبی رایج ترین رنگدانه های آبی هستند و از هر دو منشا معدنی نیستند.
در بیشتر موارد ، اکنون پیگمنت های آلی از هیدروکربن های معطر سنتز می شوند. اینها ترکیباتی هستند که حاوی اتمهای کربن با اتمهای هیدروژن در حلقههای بسته هستند. رنگدانه های ارگانیک شامل رنگدانه های آزو هستند که گروه نیتروژن دارند. آنها اکثر رنگهای ارگانیک قرمز ، نارنجی و زرد را تشکیل می دهند. فتالوسیانین های مس ، بلوزها و سبزیجات روشن ، پر جنب و جوش ، رنگهای ارگانیک غیرمعمول را فراهم می کنند. برخی از رنگدانه ها ، مانند آنهایی که فلورسنت دارند ، به سادگی رنگ هایی هستند که با واکنش شیمیایی نامحلول می شوند.